Archeologie Maastricht
Na een archeologische opgraving worden vondsten gewassen, genummerd, onderzocht en gedocumenteerd. Vervolgens worden ze bewaard in een archeologisch depot. Deze vondsten vertellen het verhaal van onze eeuwenoude geschiedenis. De collectie Archeologie Maastricht bevat vrijwel alle Maastrichtse opgravingsvondsten sinds 1979. Er wordt gewerkt aan het digitaliseren van de collectie.
Collectievorming
Gemeente Maastricht heeft sinds 1979 een eigen opgravingsvergunning voor het uitvoeren van archeologisch onderzoek. Sindsdien worden de vondsten bewaard in het gemeentelijke depot. Vondsten van vóór die tijd worden bewaard in het Provinciaal depot voor Bodemvondsten Limburg (PDBL).
Het laatste grootschalige onderzoek door de gemeente vond plaats in 2001. Vóór 1999 mochten alleen bepaalde gemeenten, universiteiten en de rijksoverheid archeologische opgravingen uitvoeren. Daarna ontstond door de liberalisering van de markt een omvangrijk archeologisch bedrijfsleven. Archeologisch onderzoek in Nederland wordt in de 21e eeuw voornamelijk uitgevoerd door archeologische bedrijven. Deze bedrijven moeten zich houden aan een landelijke kwaliteitsnorm voor archeologisch onderzoek. Ook het aanleveren van vondsten aan archeologische depots is aan die norm gebonden. Alle behoudenswaardige vondsten van een opgraving moeten binnen twee jaar na onderzoek (geconserveerd) worden overhandigd aan zo'n depot. Hierdoor groeit de collectie Archeologie Maastricht nog ieder jaar. Naast museale stukken bevat deze collectie ook zeer veel fragmentarisch vondstmateriaal, zoals scherven.
Bewaren voor de toekomst
Een grote zak scherven is niet zo geschikt om in een tentoonstelling te gebruiken. Een scherf spreekt minder tot de verbeelding dan een complete pot en de geldelijke waarde is vrijwel nul. Toch bewaren we veel scherven en andere incomplete vondsten omdat het verhaal van het verleden nog lang niet af is. Er is heel veel dat we nog niet weten. Om ook in de toekomst mensen de kans te geven om de puzzel verder af te maken bewaren we nu zoveel mogelijk stukjes. Want door bouwwerkzaamheden en andere bodemverstorende oorzaken verdwijnen de archeologische resten in de bodem nu in rap tempo. De oude opgravingen zullen op den duur de enige informatiebron zijn waarmee onopgeloste vragen over ons verleden kunnen worden beantwoord. Gelukkig vinden we steeds meer methoden en technieken uit waarmee nieuwe informatie gehaald kan worden uit oude opgravingsgegevens. Maastricht behoort wat betreft het archeologisch ‘bodemarchief’ tot één van de meest rijke gemeenten van Nederland. De wetenschappelijke waarde van de collectie Archeologie Maastricht is daarom hoog.